-Witam
-Witam
- Proszę aby Pan zapłacił należność którą jest Pan nam winien od roku.
Osoba odpowiada prostując wolno lewą rękę i obracając ją do góry.
- nie mam Pana pieniędzy, jestem biedny (podczas wypowiadania tych słów delikatnie wzrusza ramieniem)
- Nie wierzę Panu, jest Pan oszustem który wyłudził ode mnie pożyczkę.
Osoba udaje że płaczę aby wymusić współczucie (czoło tej osoby podczas udawanego płaczu było nie ruchome)
- Nie wierzę w Pana płacz, oszukuje Pan!
- Mam dziecko na utrzymaniu! Ledwo co stać mnie na jedzenie dla niego!
-Kłamie Pan to nie Pana dziecko.
Osoba znowu jakby powoli wskazuję na siebie, nienaturalnie i z lekką mikroekspresja uśmiechu mówi :
- nie kłamie, to moje dziecko.
Przebieg sytuacji lekko zmieniony dla anonimowości uczestników. Osoba która nie chciała oddać długu i udawała biedną tak na prawdę miała dość pokaźny majątek i dziecko o którym mówiła było sąsiada. Widzimy tu klasyczny brak wiary w to co się mówi, brak udawane gesty i emocję oraz wyrażanie emocji które w danej sytuacji powinny być inne, takie chociażby jak lekki uśmiech zamiast oburzenia.
Pamiętajmy że zachowania niewerbalne są jak puzzle , dopiero wtedy kiedy złożymy zachowania w całość wyjdzie nam właściwy element układanki. Pojedyncze zachowania mogą oznaczać w niektórych przypadkach co innego niż piszę. Dlatego w swoich artykułach przedstawiam konkretne sytuacje które mogą się od innych różnić . Każdy z nas jest inny i inaczej postrzega pewne sprawy.
Wszystkie artykuły pisałem z moich obserwacji zachowań ludzi , ze studiowania filmów psychologicznych oraz książek.
Artykuły mogą zawierać błędy , strona ta pomaga mi rozwijać moje zainteresowania mową ciała .
Einen
