Niby na pierwszy rzut oka nas nie dotyczy a jednak możliwe że właśnie byliśmy jej ofiarami.
Idąc ulicami Warszawy mijam ludzi skąpo ubranych , żebrających. Ich sytuacja budzi we mnie współczucie ale jednak tak naprawde nie znam ich sytuacji.
Jadąc tramwajem spotkałem matke z dzieckiem w bardzo poszarpanym stroju , matka tego dziecka śpiewała a on zbierał pieniądze. Mówili wszystkim że są biedni bo na takich wyglądali , więc emocje brały góre i dostali troche grosza.
Jakże duże było moje zaskoczenie gdy zobaczyłem tego chłopaka z jego matką następnego dnia w sklepie z markową odzieżą ubranego w kurtke z tego sklepu za 300 złoty , jego matka też oczywiście elegancko ubrana.
Bardzo łatwo zmanipulować człowieka na współczucie , tu cierpi taka dziewczynka tam chłopczyk , tu zwierze ale jednak pewności na co idą te pieniądze nie mamy.
Tam taka osoba dostanie złotówke , dwa złote , pięć złoty itd. , wystarczy sobie przekalkulować ile można zarobić.
Nie piszę tutaj aby popadać w paranoje ale jednak jeżeli przeznaczamy pieniądze na organizacje charytatywną to przedtym ja sprawdźmy bo powstają one jak grzyby po deszczu.
Ludzkie współczucie jak potrzebne w dzisiejszych czasach i jak bardzo wykorzystywane do zdobycia pieniędzy.
Mówi się że osoby które targają się na swoje życie są za słabe aby żyć nie dają rady.
Według wielu po prostu sobie nie radzą.
Ale prawda jest inna , oni po prostu nie widzą innej drogi .
Drogi która może poprowadzic ich do zwycięstwa nad problemem z którym nie dają rady.
Osoba taka zazwyczaj nie widzi już sensu podążania dalej , jej drogę przesłoniły skały które są jakby nie do przesuniecia . Nie widzi tej szczeliny która się pośród nich znajduje.
Dlatego bardzo ważne jest wsparcie dla takiej osoby , pomoc jej w odnalezieniu innej drogi .
Pokazanie że może podążać dalej a to co było mineło i już nie wróci.
Osoby które targają się na własne życie są silne ale potrzebują przewodnika.
Jedna sytuacja potrafi powoli zniszczyć wiele cech w człowieku. I to nie musi być wcale taka sytuacja która jest dramatyczna lub zostawia blizne na całe życie.
Zmierzam raczej w kierunku sytuacji zapalnych.
Przez pewien okres czasu może gromadzić się w danej osobie myśli które przypominają o przeżyciach.
Gromadzi się to w człowieku jak woda na zapchanej tamie.
Następuje jedno może nie zawsze aż tak straszne zdarzenie ale takie które doprowadza do zapalnika lontu który już od pewnego czasu się palił.
Możliwe że jest to spowodowane po prostu złamaniem naszej drogi przeszkodą która wydaje się dla nas straszna i "niszczy nasze życie".
Ale prześledźmy takie zachowanie , następuje zdarzenie kilka dni spokoju i intensywne myślenie o tym.
Myśląc wiele o zapalniku wpadamy w pętle i każde znalezienie przez nas w naszej głowie obawy/konsekwencji tego czynu/tego zaniedbania powoduje szukanie drugiego i tak dalej i tak dalej aż w końcu przeraża nas to .
Taka osoba ląduje w łóżku , wpatruje się w punkt i popada w ciężką depresje. Niekiedy dochodzą nawet myśli samobójcze.
Ważne przy tym jest aby dać takiej osobie zajęcie jakąś prace a także zachęcić ją do rozwijania pasji aby nie myślała o tym.
Wydaje mi się że najbardziej podatne na takiego typu schematy myślowe są osoby które nadmiernie sie przejmują.
Ale naprawde nie warto się samemu niszczyć będzie co ma być , jezeli tylko myślimy o problemie zamiast działać wpadamy w bagno i powoli się zapadamy ale jeżeli zaczynamy walczyć możemy nieco wyjść z tego bagna albo i nawet całkowicie go opuścić.
Dobrym sposobem na problem jest :
1.zastanowić się jak go mogę rozwiązać.
2. jakie może przynieść konsekwencje.
3. pogodzić się z nim.
Warto pamiętać że często największym naszym wrogiem jesteśmy po prostu my sami.
Co do zniszczenia cech w człowieku to po takim intensywnym toku myślowym bez pomocy po pewnym okresie (kilku miesięcy) , możemy sie bardzo zmienić , z osoby otwartej stać się zamkniętą , bać się nawet samego spotkania z kimś .
Aby naprowadzić taką osobe znowu na dobry kierunek są jej potrzebne osoby które jej dadzą do zrozumienia że jest wielka i może wszystko. Trzeba pokazać takiej osobie że całe życie przed nią i wszystko zależy od niej nie od jakiejś głupiego zdarzenia .
Każda zmiana jednak zależy od sytuacji z jaką sobie nie poradziliśmy. Należy jednak pamiętać że w takich sytuacjach ważne jest wsparcie .
Dziwi mnie to że w naszym kraju jest przepisywanych tyle leków antydepresyjnych przez psychologów , przecież one nas tylko zamulają a po zaprzestaniu ich brania proces odmulania trwa przez jakiś czas . W pewnych przypadkach są one bardzo wskazane ale nie we wszystkich . Najlepszym lekiem jak dla mnie na depresje jest robienie tego co lubimy co sprawia nam radość , daje szczęście . Ale niestety nasz świat ciągle skłania nas na jeden schemat , abyśmy jak najwięcej zarabiali i wydawali ale jednak to też jest pętla...
